14.5.06

Πάρτε ένα γλυκάκι, μη ντρέπεστε

Λοιπόν, πρέπει να κάνουμε κάτι και για την άλλη μεγάλη μάχη του Ελληνισμού, τον μπακλαβά. Εγώ λέω ότι είναι από το αρχαίο "πλακούς" (γλυκό γνωστό και από τον Αριστοφάνη) και βγαίνει κάπως έτσι:

Ο πλακούντας εύκολα γίνεται *πλακούας με εξασθένηση και σίγηση του ενδοφωνηεντικού [d] (ε;). Εξίσου εύκολα αυτό γίνεται *πακλουάς με μετάθεση -αλματική πάθησις, πβ. φαλακρός>καραφλός- και αλλαγή τόνου (ε, τώρα να την εξηγάμε κι αυτήν;). Μετά σκουραίνουν λίγο τα πράγματα, πέφτει σιρόπι, τα λιγώνει και τα συσκοτίζει. Πιστεύω πως γίνεται μια ημιφωνοποίηση του [u] και αναπτύσσεται για προφανείς λόγους ευφωνίας ένα [a], τουτ'έστιν: *πακλαwάς. Και μετά, με επίδραση της αιτιατικής (τον πακλαβά=[to(m)bakla'va]), βγήκε αυτό που βγήκε. Διαθέτομεν και λίστα για ψώνια της γιαγιάς μου όπου αναγράφεται ευκρινώς: "φίλο για πακλαυά". Είναι φανερό ότι, όπως το μέλι συνάπτει το φύλλο με τα καρύδια, έτσι και η ελληνική γλώσσα συνάπτει αιτιακώς και φυσικώς το σημαίνον προς το σημαινόμενό του (αλλά περισσότερα γι'αυτό στο επόμενα -ελπίζω, κάποτε).

Δεν ξέρω, ο Ελληνοτρίβης δέχεται παραγγελίες; Προσβλέπω και πάλι στην ακρίβεια και την έμπνευσή του. Εγώ απλώς μια πρόταση κάνω, άλλωστε έτσι πάει η επιστήμη εμπρός.
Το παρόν γλυκάκι το κερνάμε για την ονομαστική εορτή του αυτόχθονος. :)

9 σχόλια:

valentin είπε...

Από τις 17.2 είχες να γράψεις ποστ. Είχα αρχίσει να ανησυχώ. Επανήλθες όμως βλέπω ακμαίος.

Εγώ το μόνο που μπορώ να προσθέσω ίναι ότι μάλιστα ο "πλακούς" μπορεί να είναι ομηρική λέξη και να είναι το κέρασμα που απολάμβανε ο γενναίος, αν και κάπως οξύθυμος, Αχιλλέας στα διαλείμματα του τρωικού.

Το ερώτημα εύλογο: μετά τη φέτα, θα χάσουμε και τον μπακλαβά; Σε λίγο θα διεκδικήσουν και τους κεφτέδες, το σουβλάκι, το μουσακά και το σουτζούκ λουκούμ. Είναι εξάλλου γνωστό ότι έχουμε χάσει ήδη το απλό λουκούμι που αγγλιστί καλείται "turkish delight", εκτός αν το αγοράσετε σε πλοίο προς Κυκλάδες οπότε καλείται "greek delight".

Το θέμα είναι σοβαρό. Να συνεδριάσειο άμεσα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (ΔΙΣ) και να πάρει θέση. Έλληνες γρηγορείτε!

hominid είπε...

Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για τέτοιες γελοιότητες. Ποιος δεν γνωρίζει ότι όταν εμείς πλακώναμε τους μπακλαβάδες και τα κανταΐφια, όλοι οι άλλοι έπαιρναν για επιδόρπιο βελανίδι.

J. είπε...

Φοβού τους Μπαγλαβατζίογλου και έσο έτοιμος, τέκνον μου !

thas είπε...

Όταν η Αθηνά απευθύνεται στο Δία, κατά την πρώτη αγορά των Θεών στην Τηλεμάχεια, ο Κρονίδης συλλαμβάνεται τρώγων (μασουλών ορθότερα) τη γλυκαντική ουσία εύτερπιν (προφανούς ετυμολογήσεως) η οποία, καθώς γνωρίζει κάθε Έλλην στοιχειώδους γλωσσικής καταρτίσεως και πατριωτισμού, αποτελεί βάσιν της λεγομένης προφιτερόλης.

Θέλω να πω πως δεν μας τιμά μόνον η προς ανατολάς ετυμολόγησις αλλά και η προς Δυσμάς αντίστοιχος.

Το παρόν ιστολόγιο είναι η εθνική μας ασπίς. Χρόνια πολλά και εις τον εορτάζοντα ιδιοκτήτην του. Το αυτόν εις τον εμνευσμένον συντάκτην του παρόντος, καθώς και τους εκλεκτούς συνομιλητάς του- άπαντας γηγενείς αυτόχθονας τρελοελληνόπαιδας. Προς τιμή των, μια και το έφερε η κουβέντα, ας ξετυλίξωμε και ένα προ-Ομηρικόν σοκολατάκιον που παρέπεσε εις τους αιώνας.

(Μμμ! Φρεσκότατον.)

Ανώνυμος είπε...

Αυτά είναι. Γράφεις ένα ποστάκι εκ του προχείρου, ταπεινό και χλιαρό, και έρχεται ο thas και σού το απογειώνει! Ευχαριστούμε!

Συντρόφοι ανορθόγραφοι, λογοράπται και καλοί (να φαινόμαστε πολλοί), δεν το βάζουμε κάτω, θα διεκδικήσουμε σθεναρώς και τον κεφτέ και τον μουσακά, τις κρέπες και τις βάφλες, την κρεμ μπρουιλέ και τα νάτσος με έξτρα τυρί.

Φοινικιστής είπε...

Στο καταΐφι (< τουρκ. kadayιf) κρύβεται η ελληνική λέξη υφή (για προφανείς λόγους). Για το λουκούμι, βλέπε την ετυμολογία της λέξης κούλουμα: η προέλευση λατινική (λατ. cumul(us)), άρα ελληνική.

funEL είπε...

Καλημέρα σας ΕΛληνορθόδοξοι.
Περικαλούμε να μας εξηγήσετε ετοιμολογικώς τις ακόλουθες λέξεις ηδυγευσιλαριγγίων (γλυκακίων):

Koumoullla
kouradopitakia
Sakketopasta
Liakopaketa
Hesemesakatourapsila

εε το κόλλημα κόλλημα

+ευλόγησον+

Φοινικιστής είπε...

Θα προσπαθήσω. Προς το παρόν μελετώ την «Ομιλία στην Παλαιά Βουλή, 21η Δεκεμβρίου», που δημοσιεύεται στο www.altani.gr
Aπ'ό,τι βλέπω, με όσα γράφονται εκεί περί αναγραμματισμών ταιριάζει η ετυμολογία που έδωσα για το λουκούμι.

:-)

JustAnotherGoneOff είπε...

Σκέφτομαι πως ο Γκιούλογλου - πρέπει να φάτε αυτά τα υπέροχα delights που φτιάχνει - πρέπει να είναι κρυφο-Έλληνας. Γκιούλ στα τούρκικα είναι το ρόδο, η κατάληξη - ογλου είναι σαν τη δική μας -πουλος, οπότε Γκιούλογλου = Τριανταφυλλόπουλος. Αν δε το μικρό του όνομα είναι Αβραάμ (δεν είμαι βέβαιος) τότε έχουμε Μάκης (χαϊδευτικό του Αβραάμ) Τριανταφυλλόπουλος.

Αυτό που λένε, αυτό που εννοούν. Μια (αν)ηθικη πραγματολογία

(…) Φάγαμε αυτά που είχαμε αγοράσει και ξαφνικά, όπως συζητούσαμε, ακούσαμε ένα μπαμ δυνατούτσικο. Αρκετά κοντά σε μας, για να ακούσουμε κα...